Afsluiting blog- na terugkomst

Hallo allemaal! Daar was ik alweer. Voor de laatste keer een update vanuit mij, waaaant... Ik ben weer terug in Nederland! Gisterenmiddag ben ik weer thuis aangekomen vanuit Noorwegen. Afgelopen vrijdag en zaterdag (die ik ook al in mijn vorige blog een beetje beschreef)  stonden in het teken van inpakken, schoonmaken en afscheid nemen. Nog één keer boodschappen doen bij de supermarkt. Nog één keer een wandeling langs de fjord, nog één keer met twee klasgenoten iets doen. Het waren gekke dagen, maar ook wel passend. Donderdagavond was immers echt wel de afsluiting van het semester.

Het inpakken ging heel soepel, ik hoefde niet eens een keer opnieuw te beginnen en ik kon alles meenemen wat ik graag mee wilde nemen. Het schoonmaken had wat meer voeten in de aarde. Ik had vrijdagmiddag een schoonmaakcheck vanuit de verhuurder. De mevrouw die ook de wekelijkse schoonmaakcheck altijd deed kwam langs om te controleren of mijn deel van de kamer en de algemene ruimten schoon waren. Ik was al meer dan twee uur bezig geweest met het schoonmaken, maar het was nog niet naar tevredenheid voor de schoonmaakmevrouw en dus was ik na de check nog eens twee uur druk. Ik moest van haar zelfs de oven uit de keuken trekken en de zijkanten en achterkant ervan schoonmaken! Ik vond dat niet erg om te doen, maar ik vond wel dat als je dat van ons verwacht dat je dat dan van tevoren wel even mag vertellen. Hoe moet ik nou weten dat ik zoiets moet doen? Maar goed, uiteindelijk was alles schoon naar tevredenheid dus ik heb het weer overleefd. Zaterdag heb ik de wandeling langs de fjord nog gemaakt en de laatste spullen ingepakt. Tijdens het wandelen voelde ik mij wel een beetje gek. Ik wist dat het de laatste keer zou zijn dat ik al die dingen zou zien en dus probeerde ik alles zo bewust mogelijk in mij op te nemen. 

Zondagochtend was het dan zover: ik stapte met al mijn spullen op de bus naar Oslo, terug onderweg naar huis. Mijn Noorse vriendinnetje Erica heeft mij bij het busstation gebracht en toen was het bijna 7 uur reizen in de bus. Dat vond ik heerlijk. De reis was weer prachtig. Op de heenweg heb ik precies dezelfde reis gemaakt, maar ik herkende natuurlijk niets meer terug. Toen was alles groen, nu lag er overal heel veel sneeuw. Heel gek. s' Avonds kwam ik aan in Oslo. Toen moest ik nog van het centrum naar het vliegveld zien te komen. Mét alle spullen. Dat was wel even een onderneming, maar er was een directe treinverbinding die goed te vinden was dus ook daar kon ik niet over klagen. Ik zou de volgende ochtend pas vliegen dus had ik een nachtje in een airport hotel geboekt. Op de hotelkamer heb ik wat broodjes gegeten en een film gekeken. Toen ben ik gauw gaan slapen, want de volgende dag zou de wekker weer vroeg gaan. En om 5 uur s' ochtends ging die wekker dan. Ik wilde ruim op tijd op het vliegveld zijn, want je weet maar nooit. Ik was echter wel een beetje té vroeg denk ik, want het was zo rustig dat ik binnen een half uur mijn bagage had ingecheckt en door de security was. Toen kon ik lekker rustig bij een tentje ontbijten en wat lezen. Om kwart voor negen vertrok ik dan eindelijk naar Düsseldorf! De vlucht verliep prima en ik wen nog altijd niet aan die zon boven de wolken als je vliegt. 

Op Düsseldorf stond Bennie op mij te wachten en reden we gauw terug naar huis. En toen was ik dus eindelijk thuis! Mattis, Opa en Bernd waren ook gekomen en ik was zo blij iedereen weer te zien! Het was een hele fijne avond. Vanochtend moest ik naar de tandarts. Dat was natuurlijk niet echt een hoogtepunt, maar daardoor mocht ik wel weer fietsen! Dat heb ik ook echt gemist! Vanavond ga ik frietjes eten bij papa en het gezin, daar heb ik ook echt heeeeel veel zin in!

Goed, het zit erop! Het avontuur Noorwegen is afgesloten. Ik heb nu twee maandjes vakantie in Nederland. Ik kijk terug op een paar intensieve, heel leerzame en heel mooie maanden. Ik heb zo vaak mijn grenzen verlegd en nieuwe dingen ervaren. Op alle gebieden in mijn leven voel ik echt dat ik gegroeid ben. Veranderd misschien zelfs wel. Ik heb het zeker niet altijd alleen maar leuk gevonden, maar ik heb het allemaal maar wel gewoon gedaan. Ik ben daar heel trots op! Ik ben er ook heel dankbaar voor dat ik heb doorgezet en dit allemaal heb mogen meemaken. Ik besef mij dat dat een privilege is dat niet voor iedereen is weggelegd en ik ben echt heel blij dat ik het heb mogen meemaken en dat ik zoveel mooie mensen heb mogen ontmoeten. Het is gek dat het nu voorbij is, dat besef ik mij nog niet helemaal. Toch is het zo. Ik wil jullie allemaal bedanken voor het trouw volgen van mijn verhalen en de leuke en lieve reacties die jullie vaak gaven. Ik hoop dat jullie het leuk vonden een beetje meegenomen te worden op mijn avontuur zo. En wie weet... komt er ooit nog weer eens een avontuur voorbij. Maar voor nu: doei doei!

Foto's:

3-12:

4-12:

5-12:

6-12: